اولین شب جمعه ی ماه رجب فرا رسیده است... شبی ملکوتی.... مخصوصا که همزمان شده است با شهادت غریب سامرا (علیه السلام).... از اعمال امشب است زیارت شاه خراسان (علیه آلاف التحیه و الثناء)....
می خواهم امشب به حرم بروم و تمام وجودم فریاد شود و بگریم در مظلومی امامم و شکایت کنم از اهانت گرانش... و بخواهم رفع مظلومیتش را.... تا وجودم فریاد شود و بگویم اولین و آخرین آرزویم را....
«فرج» را می گویم.... و اجابت شوم و بگیرم این اولین و آخرین را...
خدایا به تو پناه آورده ام.... در زیر سایه ی گلدسته ی حرم امامم... خدایا لب گشوده ام به ثنایت.... مران مرا ز درگهت.... گرچه که پست و حقیرم... به حق صاحبان امشب... در این شب زیبا.... خدایا.... آرزویم... اول و آخرش...
برسان امام ما را....
برسان فرج را... برسان گشایش را.... برسان هستی را.... برسان حق را...
برسان امید را.... برسان سپیدی را.... بِرَهان پلیدی را....
برسان امیر را... بِرَهان اسیر را.....
برسان سرور را.... بِرَهان شرور را...
برسان مهدی را.... برسان.... برسان....

امروز داشتم رو به ضریح قشنگ امام رضا علیه السلام زیارت جامعه ی کبیره میخوندم تا اینکه رسیدم به این عبارت «... و ان ارواحکم و نورکم و طینتکم واحده...» ناخودآگاه یادم افتاد از بی حرمتی شاهین نسبت به امام هادی علیه السلام. اون موقع این مساله یادم افتاد که این آدم احمق، فقط به امام هادی علیه السلام اهانت نکرده بلکه به همه ی ائمه علیهم السلام و الصلوه اهانت کرده. دلیلش هم همین قسمت از دعاست ...واحده...

خدا لعنتش کنه و عذابش رو زیاد. همه ی ارزش ها رو زیر پا گذاشت، خدا لعنتش کنه، خیلی آدم احمقیه، واقعا احمقه، خاک تو سرش...

ولی ما یعنی من و تو میدونیم این مساله از کجا آب میخوره، درسته، جنگ نرم...
یکی از اهداف مهم جنگ نرم تقدس زدایی است که این کار احمقانه ی این مرد خودفروخته نمونه ی بارزی از مبارزه با مقدسات و تقدس زدایی بود...
خدا رو شکر که ما دشمنان احمقی داریم...
ما پیروزیم.... در جبهه ی نرم ما پیروز میشیم... چون همه بیداریم... چون همه بیداریم...
مرگ بر اسرائیل.... مرگ بر اسرائیل...مرگ...

حضرت نوح (ع) هنگامی که سوار بر کشتی شد فرمود: (و قال ارکبوا فیها بسم الله مجراها و مرساها) سوار کشتی شوید که رفتن و ایستادنش برای خداست. و چون بر آن تسلط یافت فرمود: (سبحان الذی سخر لنا هذا و ما کنا له مقرنین) خدا را شکر که ما را بر این امکانات مسلط یافت.
وقتی سلیمان پیامبر(ع) برای بلقیس نامه نوشت و او را به توحید فرا خواند به او گفت: (انه من سلیمان و انه بسم الله الرحمن الرحیم)
تمام پیامبران آمده اند تا بگویند:(کونوا ربانیین...) مرد خدا باشید و از خاصان پروردگار.
 خلاصه نگاهی به زندگی اولیای خدا این مطلب را روشن می کند که لحظه لحظه ی حیات آدمی با اسم (رب) گره خورده است، اولیاء به نام او بر می خیزند، می نشینند، می خورند و می آشامندو آغاز و پایان را (خدا) می دانند.
این مسئله فطری است، حتی همان خانم بی حجاب و... هم وقتی به بن بست می رسد، کمی کارش لنگ می شود، کمی روزگار مطابق میلش عمل نمی کند هموست که بنا به فطرتش اشکش جاری می شود و دست به دامن (رب)،
آخه چرا فقط تو گرفتریا باید یادمون بیاد؟ چرا مثل اولیاءش خدا را در تک تک لحظات خودمون شریک نمی کنیم؟ چرا حضور پر رنگش را در زندگی نمی بینیم؟
چرا........................؟   

به نام خدای مهربان
این اولین یادداشت اینجانب در این وبلاگ است، اگه خدای متعال کمک کنه میخوام یه زندگی جدید برای خودم تعریف کنم با توجه به آیات قرآن کریم.
این اولین مطلبه، هر کاری رو با نام خداوند متعال آغاز کنیم.
درس اول: در ابتدای هر کار ذکر لسانی و ذکر قلبی خدای متعال باید باشد تا کار به سرانجام خود برسد.
بسم الله الرحمن الرحیم